facebook  linkedin  twitter

Op bezoek bij en goede gesprekken met inspirerende mensen

VVD over de vloer: zorgen over ouderenzorg en wat daarmee te doen

Sinds dit jaar ga ik (met mijn fractiegenoten) bij mensen 'over de vloer’, een soort ‘Bakkie Doen?’ maar dan over een specifiek thema. De afgelopen paar maanden ben ik bij verschillende mensen over de vloer geweest om met hen te spreken over hun zorgen over de zorg voor ouderen. Leuke gesprekken met betrokken Utrechters die zorgen hebben. Met ook wel een kopje koffie erbij meestal.

Allereerst sprak ik mevrouw De Visser en haar zus die baalden van de manier waarop hun moeder gedwongen werd te verhuizen naar een nieuw zorgcentrum. Niet één keer, wat voor oude mensen al vervelend genoeg is, maar tenminste twee keer. Daarbij werd de oude mevrouw De Visser geen keuze geboden over het huis of de wijk of de zwaarte van de zorg en ondersteuning. Na veel gedoe en vervelende gesprekken is mevrouw De Visser verhuisd naar een woon-zorgcentrum in een andere gemeente. De zussen zijn blij met de verzorging in het nieuwe huis van mevrouw De Visser, maar vinden het onoverkomelijk hoe ze bejegend zijn door de oude zorgorganisatie, hoe er totaal geen vrijheid bleek om te kiezen en dat hun moeder steeds met verkeerde informatie werd opgezadeld.

Deze zorg is instellingszorg en valt buiten de verantwoordelijkheid van de gemeente. Maar het gaat wel om een Utrechtse inwoner die afhankelijk is van zorg.

Ook mevrouw Van de Haar en haar broer benaderden mij met hun zorgen. Hun moeder woont in een woon-zorgcentrum en de zorg schiet tekort, vinden ze. “De verpleeghuisarts is slecht bereikbaar, de instructies van de ziekenhuisspecialist worden niet opgevolgd en we maken ons gewoon zorgen en niemand luistert naar ons.” De moeder van mevrouw Van de Haar is het moe om assertief te moeten zijn in wat voor haar inmiddels haar eigen huis is geworden. “Stel je voor dat ze niet zo bij de pinken is, dan zouden we helemaal niet meer slapen”, benadrukt de broer van mevrouw Van de Haar.

Ook deze zorg is vooral instellingszorg. Geen wethouder is er verantwoordelijk voor. Maar ook deze Utrechters willen ergens dichtbij terecht kunnen.

November, een avond in Huis aan de Vecht, ooit een sociaal-democratisch rusthuis voor oude arbeiders, nu een gastvrije plek in Overvecht. Een avond met verpleegkundigen, mantelzorgers, een paar ouderen. Veel onderwerpen passeren de revue: over de noodzaak van voldoende en goed personeel, over de keukentafelgesprekken en het tekort aan psychiatrische zorg. De behoefte om ergens bij iemand dichtbij terecht te kunnen met zorgen, vragen en klachten.

Ook hier geldt dat veel van de problemen niet lokaal kunnen worden opgelost omdat wet- en regelgeving meer landelijk zijn georganiseerd.

Maar daar laat ik het (met mijn VVD Utrecht) natuurlijk niet bij zitten. De komende maanden gaan we puzzelen of en hoe het mogelijk is om lokaal meer mogelijk te maken als het gaat om de zorg en ondersteuning voor Utrechtse ouderen.

Wordt vervolgd dus….